Wojenne tajemnice - WARSZAWA i OKOLICE

Apodemus

Wypad do Gostynia związany był z poszukiwaniami śladów lotniska Gostyń-Gola (o których wspomniałem w osobnym wątku), więc tym razem "spacerek po mieście" był niezbyt długi. Kilka fotek udało mi się jednak popełnić.

Niezbyt chronologicznie - zacznę od Rynku. Gostyński Rynek (a raczej "Plac Gminny", jak głosi tabliczka z taryfą opłat parkingowych) jest położony nieco na uboczu, inaczej niż w większości innych miast.

Środek Rynku to dobre miejsce na pomniki. Póki co stoją te co poniżej, ale miejsca jest jeszcze sporo:

Gostyński Ratusz:

Uliczka przy Ratuszu prowadzi na wzgórze z pomnikiem.

Sam pomnik jest niejako "wielofunkcyjny", a może świadczy o wielkopolskiej gospodarności? W tutejszym wykonaniu: zbudować okazały pomnik i umieszczać na nim w odpowiednim czasie tablice sławiące wszystkich, których chcemy uhonorować.

Ze wzgórza widać w oddali kopułę klasztoru filipinów na Świętej Górze (za miastem):

Niestety, tam już nie zawędrowałem - zapadająca powoli popołudniowa szarówka, przyspieszana psującą się pogodą, radykalnie pogarszała warunki do fotografowania.
Więcej informacji na temat klasztoru znaleźć można u źródła:

[link widoczny dla zalogowanych]

W tym kierunku wyraźną dominantą jest kościół p.w. św. Małgorzaty:

Tu z kolei widać w oddali gostyńską cukrownię:

Parę innych widoków ze wzgórza z pomnikiem:

"Święta Małgorzata" jest dość korpulentna, a że stoi wśród dość gęstej zabudowy, to z tej strony trudno byłoby ją "zdjąć" w całości:

Z przeciwnej strony mieści się w kadrze:

Cukrownia z bliska. Kiedy pstrykałem zdjęcia, zza płotu podejrzliwie przyglądał mi się ochroniarz.

Wróćmy na chwilę do miasta. Jeszcze niedawno była to jedna z głównych arterii przelotowych Gostynia...

...ale kilka lat temu układ komunikacyjny miasta został dość radykalnie zmieniony. Projektował go chyba rondolog-fanatyk: wszystkie główne ulice stały się jednokierunkowe, a ich układ zaplanowano tak, że miasto stało się wielkim mega-rondem. Przez to bywa tak, że aby przejechać krótki odcinek, trzeba objechać 90% miasta, ponieważ trzeba jechać "naokoło ronda". Po drodze wstawiono kilka rond pomniejszych, a że na niektórych większość wlotów stanowią ulice jednokierunkowe, to zdarza się, że można skręcać "pod prąd", zgodnie ze znakami:

Deptak handlowy w Centrum, w sobotnie popołudnie wygląda niemal jak wymarły:

Wielka klapa przykrywana wielką płytą dotarła i tutaj, i to w znacznej ilości. Wprawdzie większość takich budynków jest już otynkowana na kolorowo, ale zdarzają się jeszcze takie "klasyki". Przy okazji - osiedle nosi nazwę 700-lecia, ale co i kiedy ukończyło 700 lat, nazwa nie precyzuje. Najpewniej chodzi o miasto Smile

Jak przystało na kolejowego świra, za ważny obiekt na trasie spaceru uznałem dworzec. Jego stan dobrze oddaje kierunek "rozwoju" polskiej kolei: niegdyś stacja węzłowa, czterokierunkowa (a nawet pięcio, jeśli doliczyć nieistniejące już rozgałęzienie w pobliskich Piaskach); dziś, według rozkładu, parę razy dziennie zagląda tu szynobus z Leszna. Jednak rdzawy nalot na główkach szyn sugeruje, że nie jest to najpewniejszy środek transportu... W dawnej poczekalni urządzono jakiś zakład - stoją tam licznie maszyny do szycia.
Parę razy zdarzyło mi się dojechać do Gostynia pojazdem szynowym - była to drezyna z linii kościańskiej.

Wspomnienie po elementach wyposażenia dworca. Zegar już dawno nieczynny...

A kiedyś było tu nawet zaplecze gastronomiczne:

Nastawnia sprawia jednak wrażenie czynnej. W oknach wiszą firanki, krata jest otwarta, a przed wejściem stoi auto. Dyżurny ruchu nie ma tu chyba wiele pracy...

Poidełko dla koni mechanicznych:

Taki okrągły fundament tkwi nieopodal wieży wodnej. Czy tu mogła być druga (lub poprzednia) wieża?

Obok dworca kolejowego jest dworzec autobusowy. Niedawno zburzono stary budynek dworca, a wybudowano nieduży pawilon obok. "Gdzieś, kiedyś" wyczytałem, że w miejscu obecnego dworca PKS była parowozownia, a plac manewrowy urządzono w miejscu, w którym była obrotnica. Nie potrafię niestety podać źródła ani określić wiarygodności tej informacji.

Obok obydwu dworców stoi sobie gostyńska mleczarnia (a ściśle rzecz biorąc, jej "oddział miejski") i jej sklep firmowy. Jeśli zdarza się komuś próbować smakołyków w rodzaju granulowanego mleka w proszku, to produkuje się je właśnie tutaj Smile

zresztą wiele innych produktów tutejszej mleczarni można spotkać również w warszawskich sklepach - warto czasem rzucić okiem na oznaczenie producenta Smile

Kilka widoczków z miasta na zakończenie.
Industrial:

Mozaikowy herb Gostynia:

Warszawski akcent historyczny...

Tory... Tor po lewej stronie prowadzi w kierunku Jarocina, po prawej - to nieczynna od lat linia do Krobi. Zdążyłem ją swojego czasu "zaliczyć" - drezyną ręczną Wink

Ostatnie ujęcia...

Póki co to tyle.