Wojenne tajemnice - WARSZAWA i OKOLICE

Mohort

Dzisiaj minęła kolejna rocznica desantu żołnierzy 3 Dywizji Piechoty I Armii Wojska Polskiego, spieszących na pomoc walczącym powstańcom ...
Z tej okazji odbyła się nader skromna uroczystość na Czerniakowie:

[link widoczny dla zalogowanych]

Trudno to dzisiejsze wydarzenie komentować ale wystarczy spojrzeć na zamieszczone powyżej zdjęcie ...
Ciekawe gdzie się podzieli ci wszyscy ludzie, którzy przed 1,5 miesiącem tak tłumnie czcili pamięć warszawskich powstańców... Obyło się bez rekonstrukcji, nie było też stowarzyszeń patriotycznych i poprzebieranej w historyczne stroje młodzieży.
Kilku "dziadków", jeden sztandar i paru "reprezentacyjnych" żołnierzy ... ot i cała "uroczystość".

Berjer

Bardzo trafnie to opisałeś. Ciekawe dlaczego uroczystość miała taką skromną oprawę ?
Czy były jakieś wspomnienia lub informacje w prasie ? Bo ja nie znalazłem.

Myślę, że sami kombatanci postanowili uczcić pamięć o poległych po żołniersku - spokojnie i z powagą. Bez "buczenia" i "oklasków" tak jak Oni ginęli.
Dla mnie konfrontacja powyższej fotografii z tym co widziałem i słyszałem 1 sierpnia b.r. na Cmentarzu PW na Woli - jest dowodem, że kombatanci 1 Armii WP podjęli słuszną decyzję.

Ale jednocześnie smuci.

WERTTREW

Smutne to zdecydowanie, jak dla mnie ...

Święty

Zamiast smęcić i narzekać, proponuję zainteresować tematem grupy rekonstrukcyjne. Akcja na rzece może być niezwykle spektakularna.

Oczywiście pozostaje kwestia bezsensownej rzezi żołnierzy z desantu, ale czymże różniła się bitwa pod Łomiankami?

Mohort

weldon

Święty

Rzeź bezsensowna, bo:
a) zorganizowano desant w taki sposób, aby zginęła maksymalna liczba żołnierzy
b) wykorzystano jednostki, które nie miały żadnego doświadczenia w walkach w mieście

weldon

W a/ to pomogli "przyjaciele", zdaje się? :/

b/ zgadza się.
Od Lenino mało było miejsc, w których można było poćwiczyć walki w mieście, aczkolwiek większym problemem była zdaje się niechęć do łapania jakichkolwiek przyczółków po tej stronie?
Czasem to była kwestia kilku myśliwców, dosłownie.

Ale dalej nie wiem, która bitwa pod Łomiankami była ta bezsensowną rzezią.

Tam było zakończenie bitwy nad Bzurą i toczyło się ze zmiennym szczęściem, w wielu miejscach okolicy.
Były i chwile chwały, jak bitwa Orlika pod Pociechą i późniejsza bitwa naszych artylerzystów z czołgami niemieckimi pod Sierakowem, była obrona składnicy w Palmirach i wycofanie z niej wojsk, co się stało bezpośrednia przyczyną klęski oddziałów przedzierających się do Warszawy pod dowództwem generała Bołtucia, bo Niemcy zdążyli w międzyczasie przygotować zasadzkę w Burakowie i w Młocinach, było przebicie się tym samym szlakiem co Bołtuć, ale dzień wcześniej, oddziałów 25 Dywizji Piechoty, była słynna szarża ułanów jazłowieckich w pobliskiej Wólce Węglowej i były tragiczne w skutkach rozkazy generała Adlera, które skończyły się pogromem kaniowszczyków w Placówce, na terenie zwanym dziś warszawskimi Termopilami, ale dzięki którym przebiły się do Warszawy resztki Armii Poznań i Pomorze.

Niemcy pokazali, że nie trzymają się reguł wojennych. Bombardowali szpitale, rozstrzeliwali z samolotów i żołnierzy i ludność cywilną, urządzali egzekucje złapanych jeńców, więc jakoś nie wyobrażam sobie, co nasi żołnierze mogli by zrobić innego.
Przecież gdyby nie 17 września, to spokojnie mogliśmy oprzeć się na linii Wisły, lub cofnąć na kresy i stamtąd czekać na drugi front na zachodzie, więc warto było próbować pomóc stolicy.

A Warszawa potrzebowała pomocy.
I w '39 i w '44 i nie nazwałbym chęci niesienia tej pomocy bezsensowną rzezią.
Dla mnie ci, którzy próbowali pomóc Warszawie, często przecież widzieli ją pierwszy raz w życiu, a wielu z nich nawet nie dotarło nawet do jej granic, nie zginęli bez sensu i nie zrobili tego tylko na rozkaz.

Mz oni tego chcieli, a przez to wszystko nabiera sensu.

Pozdrawiam

PS bez sensu, to jest otworzyć w Krakowie muzeum AK, bo to tak, jakby w Warszawie muzeum Morskie powstało Laughing